استاد ماساکی هاتسومی متخصص استخوان و سی و چهارمین استاد بزرگ از خاندان توگاکور نینجا است. او رهبری 9 بوجین کان دوجو را در ژاپن به عهده دارد. از آن جمله « مدرسه 9 خدای شیطان، خدای جنگجو، تالار روح مرد جنگی » را می توان نام برد. لقب او( سوک و جنگجوی بزرگ) است که توسط تاکاماتسو به او داده شده. دکتر هاتسومی می گوید: « در مقایسه ی جودو و کاراته، نین جوتسو عقاید تعصب انگیزی ندارد. نین جوتسو هنری کامل و آزاد است که مسئولیت پذیری را می طلبد. یک هنرجوی نین جوتسو برای پیروز شدن، نیازمند روحی قوی و قلبی آزاد است» .

استاد تاکاماتسو شیشو نیز می گوید: « زندگی تغییر است» و ما در نین جوتسو، تحول را یک اصل می دانیم، تحولی که هنر را به کمال می رساند.

سوک هاتسومی هر ساله برای پیشرفت و کاربرد بیشتر هنر نین جوتسو مراسم های متعددی را برنامه ریزی می کنند، از جمله مراسم های شیندوشی کای که اکثریت شرکت کنندگان آن خارجیان می باشند. این مطلب از کتاب خود استاد هاتسومی توسط کانچو فرجی ترجمه شده است که به صورت مختصر در این قسمت آمده است: به منظور استفاده کسانی که هنرجوی نین جوتسو هستند و بر اساس تجربیات شخصی خودم به عنوان سی و چهارمین استاد هنر رزمی  توگاکور ریو نینجا  به رشته ی تحریر در آورده ام، من این عنوان سوک  یا رئیس خانواده را از توشی سوگو تاکاماتسو سی و سومین استاد این رشته به ارث برده ام . معلم من، نوه ی شین ریوکن ماسامی تسوتودو سی و دومین سوک ( توگاکور ریو) بود. ما پشتوانه ای از 8  قرن تاریخ و سنت را دارا می باشیم که به مؤسس این سیستم دای سوکی نی شینا اهالی دهکده ( توگاکور) باز می گردد. پس از شکست از سپاهیان هایک دای سوک از زادگاهش در ناگانو متواری شد و در منطقه دور افتاده ی ایگا  سکونت گزید. در آنجا او نام دای سوک توگاکور را برگزید و بعدها اعتبار تأسیس سیستم ( توگاکور ریو ) نین جوتسو، به او اختصاص یافت.

بیوگرافی سوک ماساکی هاتسومی(  Masaaki Hatsumi) و طریقت نینجوتسو

هم اکنون هاتسومی، سوک رسمی و پدر بزرگ نینجاهای جهان است. آنچه که ما به‌ عنوان نینجوتسو می‌شناسیم پشتکار سوکه و زحمات شاگردان هاتسومی به‌ عنوان کارآموزان ابدی وفادار و عده‌ای نویسنده مشتاق است. شاگردان ژاپنی و خارجی سوکه سینه به سینه برای ترویج این هنر رزمی در جهان تلاش کردند. بدون اینکه چشم داشتی داشته باشند و تنها رسالت خودشان را بکار بسته اند.
در کشور ما زحمات و پشتکار پدر نینجای ایرانی ، استاد فرجی و شاگردان فداکار و دلسوز در قالب سنسی‌ها و نمایندگان ، باعث شناخت بهتر این هنر و ورزش رزمی شده است. شکل اجرا شده نینجوتسوی امروزی خلاقیت هاتسومی جهت یک سو کردن ۹ مدرسه سنتی پیشین بوده است و سوک‌ هاتسومی در درجه اول دوجو ( Dojo ) خودش را طی سالیان دراز و با استفاده از تجربیات گذشته ، قوانین و شیوه‌های کاربردی نینجا ایجاد کرده است که به آن بوجینکان( Bujinkan ) می گویند و به معنای *خدای جنگجو* می باشد.
این ابتکار دست هاتسومی و شاگردان وی را باز کرده تا بتوانند به راحتی و با فلسفه بسیار قوی هنر واقعی نینجا های باستانی را مدرن تر نشان دهند . هنر نینجا تنها به کشور ژاپن تعلق ندارد، سال هاست که این ورزش با رمز و راز خود در سنیه ی شاگردان هاتسومی که مشتاقانه به دنبال کشف این راز ها هستند حبس شده است و این هنر را تنها به وارثان واقعی یاد خواهند داد.

استاد بزرگ ، سوک ماساکی هاتسومی یکی از مشهورترین افراد در جهان است که (نینجوتسو) کار می‌کند. در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰، غوغای (نینجا) بودن ایالات متحده را همچون گردباد در هم آمیخت. همان‌طور که هر کسی شاید تمایل به انداختن بمب‌ های دودزا داشته و در پی آن ناپدید شده ، یا نفوذ به دژ مستحکم دشمن و یا پوشیدن لباس سیاه‌ رنگ و حرکت مخفیانه و خزندی در تاریکی را نشان دهد، تب یادگیری نینجا در بین مردم نیز تقریباً این چنین بود. نمایش فیلم ‌های غیر مستند از عملیات ‌های نینجا ها تحریکی برای این موضوعات شده بود. تقریباً یک شبه گروه‌ های متعددی از اساتید رشته‌ های مختلف از خانه ‌های خود، بیرون می‌‌رفتند تا شاید بتوانند در پرتو نورافکن به وجود آمده خودی نشان بدهند. در حالی‌که اکثر این مربیان بی ‌هنر در بازار داغ سعی در پائین کشیدن ستاره‌ های این رشته و جانشینی آنها منازعه داشتند، فقط عده کمی از افراد به تمرینات واقعی در رشته خود پرداخته و برای تکمیل مهارت‌های هنرآموزان خود کار می‌کردند. اینها افرادی بودند که طوفان را پشت سر گذاشته و تا دهه ۹۰ توانستند بقای خود را حفظ کنند.
یکی از آنها استاد ماساکی هاتسومی بوده و جامعه ی هنرهای رزمی جهان ، هنوز هم برای او اعتبار بالائی قائل است. سوک هاتسومی مدیر بین‌المللی بوجینکان دوجو مرکزی ژاپن می‌باشد و در شهر نودا در دوم دسامبر هزار و نهصد و سی و یک به دنیا آمد.

یوشی‌کامی ، تت‌زوسان ، هیساسون و استاد بزرگ ، هاتسومی بنیان‌گذار و مدیریت هومبو دوجو بوجینکان (محل دینی، روحی و تمرینی)  در شهر نودا ژاپن را هم اکنون به عهده دارد و اداره اجرائی متصل به خانه پائین شهر وی می‌باشد. سوک با همسر دلخواهش ماریکو ازدواج کرد. او مربی رقص معروف ژاپن بوده است. ماریکو مسئول آزمون ‌دان یک و دو بانوان در بوجینکان دوجوی مرکزی نیز می‌باشد. زنان که در این سبک فعالیت‌ می‌کنند را کونوایچی می‌نامند که در کشور ژاپن از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. دکتر هاتسومی وارث ۹ نینجوتسوی سنتی از طرف استاد توشیتسوکو تاکاماتسو قبل از فوتش بوده است. گفته می‌شود که دکتر هاتسومی تنها دریافت کننده آموزش عمیق از تاکاماتسوی بزرگ در طی ۱۵ سال آخر عمر زندگی ‌اش بوده است. این ارتباط عمیق بین استاد و شاگرد وصف ناکردنیست چراکه ارتباط تاکاماسو و هاتسومی به مانند پدر و پسر بود. هم اکنون سوک هاتسومی با احترام واقعی و درونی زحمات سنسی تاکاماتسو را ارج می‌نهد. در این ارتباط ، استاد فرجی مسئول نین‌جوتسو در ایران فیلمی مستند از خاطرات و عکس‌های سوک‌ هاتسومی و استاد بزرگوار تاکاماتسو در آرشیو بوجینکان دوجوی مرکزی در ایران تهیه نموده اند که علاقمندان می‌توانند این فیلم ترجمه شده را تهیه کنند.

دکتر هاتسومی از دانشگاه سی‌جی در توکیو فارغ‌ التحصیل شد و رشته تحصیلی‌اش تئاتر بوده است و هم‌چنین پزشکی ارتوپد سنتی (دکتر استخوان) را آموخت. بعد از فارغ‌التحصیلی او یک کلینیک کوچک استخوان در خانه ‌اش باز کرد و تمرینش را نیز در سال ۱۹۹۰ ادامه داد. او رویداد و سمینارهای سالانه تای‌کای (شیدوشی‌کای، دایکومی سای) را به منظور عرضه آموخته ‌های خود به رزمی‌کاران سایر رشته‌های ورزشی به ‌خصوص سبک نین‌جوتسو سراسر جهان ارائه می‌داد.

استاد بزرگ ، هاتسومی نویسنده ۱۲ کتاب و تهیه کننده بیش از 51 نوار ویدیوئی از هنرهای نین‌جوتسو می باشند. او تقریباً در هر مجله‌ای که وابسته به این موضوعات (نینجا و نینجوتسو) در ژاپن و سراسر دنیا بود حضور داشت. مقالات، مجلات و روزنامه‌های بی ‌شماری درباره نینجوتسو دیده می‌شود. او به طور مستقیم سری برنامه ۵۰ قسمتی تلویزیون که ”جی‌یا“ نامیده می‌شود نوشته و کارگردانی کرد و یکی از برنامه‌های تماشائی برای کودکان در ژاپن بود. یکی دیگر از توانائی‌های سوک ، او را به‌عنوان تاریخ‌شناس هنرهای رزمی در انواع نقش‌ ها و حرکت ‌ها می‌داند. وی به‌عنوان مشاور مطمئن سعی در به تصویر کشیدن واقعیت‌های نینجوتسو (نینجا) همت گمارده و همیشه می‌گوید، این موارد باید به‌طور صحیح برپایه تاریخ مستند باشد.
وی یک نمایشگاه خصوصی البسه و ابزار نینجا ها را در دوجوی خویش جهت آموزش مربیان و هنرجویان فراهم کرده است که بی نظیر است.
او معاون نویسندگان مؤسسه گیلد در ژاپن بوده است. به‌عنوان سخنگو و شخصیت ‌های مهم تلویزیونی در ژاپن شناخته شده است. وی نوازنده و خواننده هم است و یک زمانی گیتار می‌زد. برای چندین سال در کلوپ‌های شبانه ”درها“ به‌عنوان خواننده و نوازنده هنرمند کار می‌کرد.
دیواره‌های خانه او کلکسیونی برجسته از عکس‌ها می‌باشد که از طرف رئیس‌جمهور و رهبران خیلی از کشورهای جهان امضاء شده است و همراه با جوایز می‌باشد. گواهینامه و درجات افتخارآمیز بسیاری را از طرف بعضی سازمان‌های نخبگان دریافت کرده است. در میان این افتخارات مدارکی مانند علوم انسانی و فلسفه از آمریکا، درجه افتخاری تگزاس، عنوان پادشاهی از آلمان ، استاد سال مجله کمربند سیاه ، شهروند افتخاری ایالت تگزاس و شهرهای لس‌آنجلس ، کالیفرنیا ، آتلانتا ، جورجیا ، دوبلین ، ایرلند می‌باشد ‌همچنین مدالی افتخاری و اثری از هنرمندان ایرانی (قالیچه دست‌بافت ایرانی) از طرف کشورمان ایران در سال ۱۳۷۷ شمسی توسط استاد اکبر فرجی بنیان گذار نین‌جوتسو در ایران به وی تقدیم شده است. در سال ۲۰۰۰ سوک بالاترین افتخار جایزه فرهنگی را دریافت کرد که امپراطور ژاپن برای هنرهای رزمی سراسر جهان قرار داده بود. لیست شرکت کنندگان برای کسب این افتخار طولانی بود و هر ماه بیشتر و بیشتر می‌شد. ولی زحمات و پشتکار سوک هاتسومی و برگزاری دوره‌های بین‌المللی تای‌کای ( Taikai ) در نقاط مختلف دنیا و تعلیم و تربیت هزاران نینجوتسو کار در جهان و معرفی نینجوتسوی اصیل ژاپنی از طریق شاگردانش امر مهمی در انتخاب وی و سابقه‌ های هنرهای رزمی او بود. هم اکنون ، همه ساله مراسم دایکومی سای در ژاپن و در روز تولد سوک هاتسومی برگزار می گردد. و صدها شاگرد ارشد وی از نقاط مختلف دنیا دور هم جمع می شوند و تمرینات دسته جمعی انجام می دهند و در پایان دوره، تولد سوک را جشن می گیرند.

هم اکنون بیش از 300000  نفر کارآموز در سراسر دنیا مشغول فراگیری این هنر رزمی  می باشند که درکشور عزیزمان ایران از سال 1368 تا کنون بیش از24 هزار نفر با این هنر آشنا و مشغول تمرین شده اند . جمعیت فعال نینجا ها در ایران هم اکنون 10000 هزار نفر از دختران و پسران علاقمند می باشند که توسط شاگردان استاد فرجی تحت تعلیم و تربیت هستند . 
هاتسومی پسر ۷ ساله ای بود که پدرش اولین شمشیر چوبی ‌اش را به او داد و آن‌ زمان هنرهای رزمی ‌اش را شروع کرد و به تمرین با         تیغه‌ هایی که از چوب ساخته شده بود می پرداخت و پدرش به او خیلی افتخار می‌کرد. در اواخر دهه ۱۹۳۰ بود که یک روز زندگی معنوی هنرهای رزمی شروع شد.  همان پسر جوان بزرگ شد و آموزشهایش را در تمرین‌ هنرهای رزمی ژاپن تکمیل کرد. او عشق و شور فراوانی داشت و هرچیزی را مطالعه می‌کرد او می‌توانست جودو ، کندو ، کاراته ، آی‌کی‌دو ، اکیتووان کاراته و جوکن دو را انجام دهد. در این زمان ۲۰ ساله بود که چهارمین درجه کمربند سیاه را در جودو گرفت و در سال۱۹۵۱ این درجه بسیار بالا برای شاگرد جوان ورزش‌های رزمی ژاپن بود. او از خود گذشته ، شجاع و بیشتر از آن سنی بود که نشان می‌داد.
بعد از جنگ مدتی از هنرهای رزمی فاصله گرفت. در طی اواخر سال‌های نوجوانی ‌اش به بوکس غربی و فوتبال آمریکائی روی‌ آورد.
مدتی بعد او دنیای شخصی اش را که عاشق آن بود فراموش کرد و دوباره به هنرهای رزمی برگشت. وی دنبال چیزی می‌گشت، کاملاً مطمئن نبود که چه می‌خواهد اما به نظر می‌رسید سر رشته زندگی‌اش را گم کرده است. به‌ تدریج خودش را در ردپای قدم‌های مرد بزرگی پیدا کرد که زندگی ‌اش را تغییر داد و هنرهای رزمی جدیدی را یادگرفت. توشیتسوکو تاکاماتسو آخرین نینجا زنده واقعی بود. استاد تاکاماتسو زیر پر و بال هاتسومی را گرفت در طی ۱۵ سال راز ۹ مدرسه سنتی نینجوتسو را به او آموخت و بعد فوت کرد. تاکاماتسو در ۲ آورجل ۱۹۷۲ در سن ۸۵ سالگی فوت کرد. اگرچه در سن ۸۵ سالگی او آموزش را کنار گذاشت، ولی آموزش خصوصی را به هاتسومی ادامه داد. و جسم ایشان در قبرستان کومورا ، نزدیک نیرا سوزانده شد.
هاتسومی به مانند یک پسر واقعی به استاد خویش خدمتگذاری می‌کرد و راه و رسم و آئین سلحشوری (هاگاکوره) را با دقت اجرا می‌کرد. حتی پس از فوت استاد تاکاماتسو ، دکترهاتسومی به مانند حیات وی با احترام از سنسی تاکاماتسو یاد می کنند. 
امروزه شاگردان سوک در سراسر دنیا این روند و شیوه‌های آموزشی هاتسومی را در قالب بوجینکان شناخته و سعی در ترویج درست و اساسی این مکتب دارند. استاد هاتسومی شاگردان بسیاری درخارج از ژاپن تربیت کرده است که مشغول به تدریس بودو تای جوتسو (نینجوتسو) این هنر باستانی می باشند.